راه اندازی شبکه کامپیوتری سازمان شما، همه آنچیزی که باید بدانید
راه اندازی شبکه کامپیوتری کار تخصصی و پیچیده‌ای است. بسته به نوع کاربرد شبکه مورد نظرتان شما باید از انواع تجهیزات شبکه مانند سرور، استوریج، سوئیچ، فایروال و دیگر ملزومات بهره بگیرید تا بتوانید یک شبکه متناسب با نیازهای پردازشی و ذخیرهسازی سازمان خودتان را ایجاد کنید.
به خاطر آنکه اغلب مشتریان آی تی باز پیش از راه اندازی شبکه خودشان نیازمند داشتن یک دید کامل و جامع درزمینه راه اندازی شبکه کامپیوتری برای سازمان خودشان هستند، ما در این مقاله همه نکات مهم و کاربردی که می‌تواند به شما در راه اندازی شبکه کامپیوتری سازمانتان کمک کند را ارائه کرده ایم. تا انتهای این مقاله شما با بسیاری از مفاهیم، قطعات و اصول راه اندازی شبکههای کامپیوتری آشنا خواهید شد. همچنین میتوانید برای رفع مشکلات احتمالی در زیر همین پست برای ما کامنت بگذارید و یا آنکه از شماره‌های تماس موجود در سایت برای برقراری ارتباط با کارشناسان ما استفاده کنید.
آنچه در این مقاله خواهید خواند:
- راه اندازی شبکه کامپیوتری
- مفاهیم ابتدائی راه اندازی شبکه
- سیستمهای سختافزاری
- قطعات مورد نیاز برای راه اندازی شبکه
- سیستمهای نرم‌افزاری مورد نیاز برای راه اندازی شبکه
- راه اندازی شبکه قسمت پایان
- پرسش های متداول
راه اندازی شبکه کامپیوتری
برای شروع به کار طراحی و راه اندازی یک شبکه کامپیوتری لازم است که چند گام اصلی و پایه‌ای را طی کنید که در زیر به آن اشاره می‌شود:
- نیاز سنجی: پیش از راه اندازی شبکه رایانه‌ای در سازمان خودتان باید یک نیازسنجی کامل انجام دهید. در این نیاز سنجی باید تعداد کاربران فعلی و آینده، میزان توان پردازشی مورد نیاز (بهرهگیری از نرمافزارهای گرافیکی یا اداری)، میزان فضای ذخیرهسازی، امنیت، روش‌های اشتراک گذاری منابع (مانند بهرهگیری از پرینتر و یا اسکنر) و در نهایت چالش‌های محیطی (مانند اتصال شبکه به سیستمهای فروش و یا تجهیزات نصب شده مخابراتی در محیط باز) را مشخص کنید. داشتن یک دید 360 درجه و کامل و همچنین نگاه درست به نیازهائی حداقل دو تا سه سال آینده در ابتدای راه اندازی شبکه کامپیوتری در سازمان شما بسیار مهم و حیاتی است.
- تهیه فهرست: بعد از انجام مرحله نیاز سنجی، باید یک فهرست دقیق از همه نیازهای خودتان تهیه کنید. در این فهرست باید تمام خواسته‌ها را با هم تلفیق کرده و به اعداد و ارقام قابل اتکا و ارجاع به متخصصین برسید. برای مثال تعداد کاربرد، نوع نرمافزارهای مورد استفاده کاربران، میزان فضای ذخیرهسازی، تجهیزات جانبی مورد استفاده، ساعات کاری، امنیت و سطح دسترسی کاربران و اتصال شبکه به تجهیزاتی مانند تلفن‌های IP و یا سامانه‌های فروش، از جمله موارد معمول در اغلب شبکههای رایانه‌ای هستند. پس از تهیه این فهرست از نیازها آماده هستید که به سراغ مرحله بعد بروید.
- طراحی شبکه: سومین گام در راه اندازی شبکه کامپیوتری طراحی شبکه است. هنگامی که فهرست شما تهیه شد نوبت به آن می‌رسد که یک متخصص شبکه، ساختار (یا در اصطلاح توپولوژی شبکه شما) را طراحی کند. این طراحی می‌تواند با استفاده از سیستمهای رایانه‌ای و یا به صورت دستی انجام شود. نتیجه طراحی شبکه باید تمام نیازهای موجود در فهرست شما را پوشش دهد و در نهایت به یک لیست خرید (List of Material یا در اصطلاح LOM (بخوانید اِل اٌو اِم) برساند. متخصص طراحی شبکه به شما مدل سرور، استوریج، فایروال، سوئیچ و سایر تجهیزات مورد نیاز برای ساخت و راه اندازی شبکه را ارائه می‌کند و شما میتوانید وارد مرحله بعدی شود.
خوب بعد از مرحله نیاز سنجی، تهیه فهرست خواسته‌ها و در نهایت طراحی شبکه، شما به یک لیست خرید (LOM) می‌رسید. اما شاید عبارت‌های انگلیسی به کار رفته در این لیست شما را گیج کند، برای درک بهتر ساختار شبکه ما در اینجا برخی از مهمترین ابزارها و مفاهیم شبکه را برایتان توضیح می‌دهیم که بتوانید راحت‌تر با طراحان و مجریان متخصص شبکه در تماس قرار بگیرید.
مفاهیم ابتدائی راه اندازی شبکه
راه اندازی شبکه کامپیوتری در سازمان شما بر اساس یک سری از مفاهیم ساده و بنیادی صورت می‌گیرد. برای درک آن‌ها ما توضیح مختصری از این مفاهیم را به شما ارائه می‌کنیم.
مفاهیم کلی
مفاهیم نرم در شبکه اشاره به کلیه اصول مهندسی در به کارگیری تجهیزات دارد. برخی از مهمترین اصطلاحاتی که در اینجا به کار گرفته می‌شوند به شرح زیر هستند:
- توپولوژی شبکه (Network topology): این اصطلاح اشاره به روشی دارد که تجهیزات شبکه در کنار همدیگر قرار گرفته و نسبت به ارسال اطلاعات اقدام می‌کنند. توپولوژی یا پیکربندی (ساختار) شبکه می‌تواند به صورت‌های مختلفی باشد. در بخش آموزش شبکه و درس توپولوژی شبکه ما تمامی این ساختارها را به شما کامل توضیح داده ایم (با مراجعه به آن بخش میتوانید این موارد را مطالعه کنید)؛
- معماری شبکه (Network Architecture): معماری شبکه اشاره به ساختار تبادل داده‌ها دارند. فرض معماری شبکه با توپولوژی شبکه در این است که در توپولوژی شبکه ما به سیستمهای پردازشی و ذخیرهسازی و یا روش تبادل آن‌ها کاری نداریم، اما در موضوع معماری شبکه برای ما نحوه قرار‌گیری دستگاه‌های مختلف مانند استوریجها و فایروالها بسیار مهم و حیاتی است. همچنین باید روش ارتباطات میان لینک‌ها و‌هاب‌ها نیز مشخص شوند. در معماری شبکه ما از مفاهیم پیچیده مهندسی برای طراحی ساختار یک شبکه بهره می‌گیریم در حالی که توپولوژی بیشتر یک مفهوم انتزاعی است.
- گره (Node): هر دیوایسی یا ابزاری که به شبکه متصل می‌شود و کار پردازش اطلاعات و انتقال آن را انجام می‌دهد یک گره (نوود – گاهی هم به آن‌هاست (Host) می‌گویند) نامیده می‌شود. گره‌ها در واقع محل تلاقی لینک‌های ارتباطی هستند.
- لینک (Link): عبارت لینک شامل هر رسانه‌ای می‌شود که داده‌ها از طریق آن انتقال پیدا کرده و از یک‌هاست به دیگری می‌روند. لینک‌ها می‌توانند به صورت کابل مسی، فیبرنوری و یا امواج (بلوتوث و Wi-Fi) باشند.
اکنون که چهار واژه مهم توپولوژی، معماری، گره و لینک را شناختیم باید با برخی از قطعات مهم در ساختار یک شبکه آشنا شویم:
سیستمهای سختافزاری
راه اندازی شبکه کامپیوتری مستلزم بهرهگیری از برخی از تجهیزات سختافزاری ویژه است. برای در اختیار داشتن سیستمهای سختافزاری که در ادامه به آن اشاره می‌شود از مهمترین موارد است:
سرور (Server)
سرورها رایانه‌هائی هستند که در قلب یک شبکه قرار می‌گیرند و وظیفه پردازش اطلاعات شبکه را بر عهده دارند. سرورها دارای معماری شبیه به رایانه‌های معمولی هستند، با این تفاوت که از نظر قدرت پردازشی، ذخیرهسازی و ارسال داده‌ها بسیار قدرتمندتر هستند. برای بتوانید یک شبکه خوب و پر قدرت داشته باشید باید از سرورهای متناسب با نیازهای پردازشی در شبکه خودتان استفاده کنید. سرورها در چند شکل ارائه می‌شوند که در زیر آن‌ها را بررسی می‌کنیم:
- سرورهای رکمونت (Rackmount): این دسته از سرورها، به شکل جعبه‌های افقی (نظیر جعبه‌های پیتزا) تولید می‌شوند. در درون هر شاسی از این سرورها بسته به نیاز شبکه شما قطعات گوناگونی قرار گرفته است. این قطعات تمامی کارهای پردازشی، ذخیرهسازی و شبکه‌بندیی شبکه را مدیریت می‌کنند. سرورهای رکمونت دارای طیف گسترده‌ای از اندازه‌ها، مدل‌ها و توان‌های پردازشی و ذخیرهسازی هستند که میتوانید انواع آن‌ها را در بخش فروشگاه سایت آی تی باز مشاهده کنید.
- سرورهای ایستاده یا تاور (Tower): دسته دوم سرورها، به صورت کیث‌های رایانه‌های شخصی (البته گاه در ابعاد بزرگتر) تولید می‌شوند، این سرورها به نسبت سرورهای رکمونت امکانات توسعه کمتری را در اختیار شما قرار می‌دهند، با این حال میتوانید تمامی امکانات یک سرور را در اختیار داشته باشید. سرورهای تاور برای شبکههای کوچک، ورک استیشن‌ها و کارهای اداری مورد استفاده قرار می‌گیرند.
- سرورهای تیغه‌ای یا بلید (Blade): این دسته از سرورها این قابلیت را دارند که به صورت ماژولار عمل کرده و بسته به نیاز شما توانمندی‌های فوق‌العاده زیادی را برای توسعه شبکه به شما ارائه دهند. سرورهای تیغه‌ای یا بلید به صورت عمودی در جای خود سوار می‌شوند و برای همین شما برای توسعه شبکه میتوانید ماژول‌های جدید را به سیستم اضافه کنید.
البته اخیراً شرکت‌هائی نظیر HPE اقدام به معرفی نسل جدیدی از سرورها به نام فریم سرورها کرده‌اند که به آن‌ها فریم سرورهای Synergy گفته می‌شوند. فریم سرورهای سینرژی این قابلیت را دارند که به صورت ماژولار توسعه پیدا کنند و توان عملیات فوق‌العاده‌ای را در اختیار شبکه ما قرار دهند. این سرورها برای سازمان‌های بزرگ که قصد پشتیبانی از تعداد زیادی از کاربران با بارهای پردازشی سنگین را دارند بسیار مناسب و مقرون به صرفه است.
استوریج (Storage)
راه اندازی شبکه کامیپوتری بدون داشتن فضائی برای ذخیرهسازی تقریباً بی فایده است. ذخیره سازها و یا استوریجها در واقع رایانه‌هائی هستند که وظیفه اصلی آن‌ها ذخیره و بازیابی اطلاعات شما در مقیاس انبوه است. در هر سازمانی حتی سازمان‌های کوچک، حفظ اطلاعات، سوابق و بازیابی و پردازش به موقع آن‌ها اولین نیاز هر سازمانی است. برای آنکه بتوانید این کار را انجام دهید نیازمند آن هستید که از استوریجها کمک بگیرید. استوریجها میتوانید حجم انبوهی از داده‌ها را سریعاً ذخیره و یا بازیابی کنند همچنین قابلیت‌های مختلفی مانند مجازی‌سازی، ایجاد فضای ابری و یا اشتراک منابع را نیز در اختیار شما قرار می‌دهند. دقت کنید که سرورها توانائی ذخیرهسازی اطلاعات را دارند، اما این توانائی محدود است و برای شبکههای بزرگ جوابگو نیست.
در کنار این موارد معماری‌های دیگری نیز برای ذخیرهسازی وجود دارد. برای مثال ممکن است که شما از یکی از چند معماری زیر برای ذخیرهسازی استفاده کنید:
- SAN: این عبارت مخفف عبارت Storage Area Network است که به معنای ذخیرهسازی در یک سری از دیوایس‌های متصل به هم است. در شبکههای بزرگ (مانند سازمان‌های دولتی یا شبکههای اجتماعی) حجم ذخیرهسازی بالاست از چندین دیوایس ذخیرهسازی برای حفظ اطلاعات و سایر موارد امنیتی استفاده می‌کنند.
- NAS: این عبارت مخفف Network Attach Storage است. در اینجا یک دستگاه منفرد ذخیرهسازی به شبکه متصل می‌شود و تمامی داده‌های شبکه را در خود ذخیره می‌کند. از سیستم NAS در شبکههای کوچک سازمانی استفاده می‌شود. با این حال حتی در دستگاه‌های NAS حجم ذخیرهسازی اطلاعات می‌تواند تا چندین پتابایت (هر پتابایت برابر با هزار ترابایت و هر ترابایت برابر با هزار گیگابایت است) می‌رسد.
سوئیچ‌ها (Switch)
راه اندازی شبکه کامپیوتری نیازمند راهکاری برای مدیریت انتقال داده‌ها در میان‌هاست‌ها و گره‌های مختلف شبکه است. سوئیچ‌ها در واقع یک راهکار برای مدیریت کردن جریان‌های داده هستند. سوئیچ‌ها انواع بسیار متنوعی را دارند، از سوئیچ‌هائی که از‌بندی انگشتان کوچکتر هستند، تا سوئیچ‌هائی که به اندازه یک کمد هستند در شبکههای مختلف به کار گرفته می‌شوند و میتوانید آن‌ها را مشاهده کنید. بدون وجود سوئیچ‌ها کار انتقال داده‌ها سخت شده و یا غیرممکن می‌شود. سوئیچ‌ها امکان توسعه لینک‌های ارتباطی، مدیریت جریان داده و اشتراک منابع مختلف را برای ما امکان پذیر می‌کنند. بسیار از مفاهیمی که ما در معماری شبکه می‌خوانیم در واقع با استفاده از سوئیچ‌ها قابل پیاده‌سازی هستند. سوئیچ‌ها می‌توانند رسانه‌های انتقال مختلفی مانند کابل‌های مسی، فیبرهای نوری و حتی امواج وای فای را به عنوان جریان ورودی و یا خروجی داده خودشان قبول کنند.
فایروالها (Firwalle)
راه اندازی شبکه کامپیوتری نیازمند داشتن راهکارهای مطمئن برای ایجاد امنیت در آن‌ها است. در هر شبکه سازمانی چه یک کسب و کار کوچک و یا یک کسب و کار چند ملیتی، مسئله امنیت یک بخش جدائی ناپذیری از روند کار است. آسیب‌های امنیتی و یا ایمنی می‌توانند ضررهای جبران ناپذیری را به بدنه یک شرکت وارد کنند. برای آنکه بتوانیم در شبکه خود سطح‌های مختلف دسترسی و امنیت ایجاد کرده و از شنود اطلاعات، هک شدن سیستمها، انتقال نادرست داده‌ها و یا دسترسی‌های غیرمجاز جلوگیری کنیم، باید از فایروالها یا دیواره‌های آتش استفاده کنیم. فایروالها این قابلیت را به ما می‌دهند که بتوانیم انواع تمهیدات نظارتی را در یک شبکه پیاده‌سازی کنیم. در هر شبکه‌ای (بسته به گستردگی و دسترسی‌های خارجی و داخلی) باید از انواع فایروال‌های سخت و نرم‌افزاری استفاده کرد. فایروال‌های سختافزاری اغلب به کنترل جریان داده میان دستگاه‌های مختلف و بررسی محتوای پیام‌ها می‌پردازند. در حالی که فایروال‌های نرم‌افزاری نقش مدیریتی داشته و مواردی مانند رابط کاربری، سطوح دسترسی، پیام رسانی و رمزنگاری پیام‌ها را انجام می‌دهند.
جریان برق (Powering)
راه اندازی شبکه کامپیوتری در یک سازمان نیازمند مدیریت درست جریان برق است. سیستم‌هائی نظیر سرورها، استوریجها، فایروالها، سیستمهای خنک کننده و نظارتی همگی نیازمند یک جریان برق پیوسته و دائمی هستند. برای همین بهرهگیری از سیستمهای تامین مطمئن و توزیع درست بسیار مهم هستند. در اغلب شبکههای کامپیوتری بخش مهمی از فعالیت‌های توسعه شبکه مرتبط به توسعه جریان برق مورد نیاز دیوایس‌های مختلف در شبکه است. سیستمهای PDU (Power Distribution Unit) و UPS (Urgence Power Support) برای توزیع جریان برق و پشتیبانی از سیستمها در زمان قطعی برق به کار گرفته می‌شوند.
در اینجا لازم است یادآور شوم که در برخی از شبکههای بزرگ ممکن است حتی ژنراتورهای قوی برای تولید جریان برق در زمان کار و یا قطعی برق به کار گرفته شوند.
سیستم خنک کننده (Cooling)
در زمان راه اندازی شبکه کامپیوتری برای خنک کردن اتاق سرور نیز باید تمهیداتی در نظر گرفته شود. به همین علت در اینجا نیاز است که از سیستمهای خنک کننده داخلی و خارجی استفاده شود. اغلب دستگاه‌های سختافزاری دارای فن‌های داخلی هستند. با این حال برای خنک کردن محیط دیتاسنتر باید از سیستمهای خنک کاری (با توانائی تولید هوای خشک و خنک) استفاده شود. سیستمهای خنک کاری می‌توانند نیاز به جریان برق و نظارت را بیشتر کنند. به همین خاطر در زمان راه اندازی شبکه کامپیوتری باید تمهیدات لازم برای تامین جریان برق، ورودی و خروجی هوای تازه بدون وجود گرد و غبار و نیز خشک کردن هوا در نظر گرفته شود.
سیستمهای ارتباطی
علاوه بر تمام سیستمهای سختافزاری که به آن اشاره شده، بسته به نوع شبکه شما شاید نیازمند بهرهگیری از آنتن‌های ماهواره‌ای و یا زمینی باشید. آنتن‌های ماهواره‌ای این قابلیت را در اختیار شما قرار می‌دهند که بتوانید در هر شرایطی با کل جهان در تماس باشید. اما آنتن‌های زمینی برای ارتباط با ایستگاه‌های نزدیک به کار گرفته می‌شوند. همچنین ممکن است برای تماس با شبکه جهانی اینترنت و یا مراکز ارتباطی در نزدیکی خودتان از کابل‌های مسی و یا فیبرهای نوری بهره بگیرید. سیستمهای ارتباطی و تجهیزات به کار رفته به آن‌ها بخش بعدی تمهیداتی است که در راه اندازی شبکههای کامپیوتری باید به آن‌ها فکر کنید.
قطعات مورد نیاز برای راه اندازی شبکه
اکنون که با انواع سیستمهای سختافزاری برای راه اندازی شبکه آشنا شدید میتوانید به راحتی خرید‌های اصلی خود را انجام دهید، اما برای در لیست قطعات برای راه اندازی شبکه کامپیوتری خودتان نیز ممکن است فهرستی از قطعات جانبی مورد نیاز نیز ذکر شده باشند. این قطعات به شرح زیر هستند:
پردازنده یا CPU
پردازندهها اصلی‌ترین قطعه در هر رایانه و دستگاه پردازشگری هستند. تمامی سرورها، استوریجها، فایروالها و سوئیچ‌هائی که در شبکه به کار می‌گیرید در درون خودشان از پردازندهها (Central Process Unit یا به اختصار CPU) بهره می‌برند. پردازندهها در انواع گوناگونی تولید می‌شوند. برای خرید یک پردازنده فروشنده از شما چند اطلاعات خاص را درخواست می‌کند که آن‌ها به شرح زیر هستند:
- تعداد هسته (Core): هسته‌ها بخش‌های پردازش کننده اطلاعات در یک پردازنده هستند. هر چه تعداد هسته‌های یک پردازنده بیشتر باشد، قدرت پردازنده شما نیز بیشتر است؛
- فرکانس پردازشی (Base Frequency): فرکانس پردزاشی به تعداد پردازش‌های انجام شده توسط یک پردازنده در یک ثانیه گفته می‌شود. توان پردازنده‌های کنونی بر اساس چند میلیارد پردازش در ثانیه سنجیده می‌شود که به صورت Giga Hertz یا GHz از آن یاد می‌شود. هر چه فرکانس پردازنده شما بیشتر باشد، پردازنده با قدرت بیشتری می‌تواند اطلاعات را پردازش کند و در نتیجه شبکه شما پر شتاب‌تر کار خواهد کرد.
- نسل پردازنده (CPU Generation): شرکت‌های مختلف مانند Inter، AMD و یا سایر شرکت‌های تولید کنند در تولید پردازنده‌های خودشان از معماری‌ها مختلفی استفاده می‌کنند. نسل‌های پردازنده در واقع نشان دهنده توسعه فناوری‌های به کار رفته در این پردازندهها است. در شرکت‌های مختلف از استانداردهای نامگذاری برای نامیدن این فناوری‌ها استفاده می‌کنند. برای مثال نام‌هائی مانند پردازنده‌های زئون (Xeon)، کور آی (Core I) و غیره برای این اساس هستند. ما در بخش فروشگاه‌های پردازنده‌های آی تی باز مجموعه کاملی از پردازندهها و نسل‌های آن‌ها را ارائه کرده ایم و همچنین در بخش پردازندهها نیز درباره معماری و فناوری‌های آن‌ها مقالات متعددی را منتشر کرده ایم.
- کش داخلی (Inner Cache): برای آنکه پردازندهها بتوانند به سرعت پردازش‌های خودشان را انجام دهند نیازمند بهرهگیری از یک حافظه سریع هستیم. سرعت حافظه‌ها به ترتیب عبارتند از‌هاردهای مکانیکی، حافظههای SSD، حافظههای رم و کش‌های داخلی. هرچه از سمت‌هاردهای مکانیکی به سمت کش‌های داخلی حرکت کنیم، سرعت تبادل داده بیشتر می‌شود. در پردازنده‌های داخلی بهرهگیری از کش‌های داخلی تا 128 مگابایت رواج دارد. البته این موضوع میتوانید در سال‌های آینده بازهم بیشتر شود.
حافظههای رم
دومین قطعه پر کاربرد برای راه اندازی شبکه کامپیوتری، حافظههای RAM هستند. حافظههای رم این قابلیت را دارند که با سرعت بسیار زیادی اطلاعات را به پردازنده بفرستند و سپس اطلاعت پردازش شده را از آن دریافت کنند. برای راه اندازی شبکههای کامپیوتری ما نیازمند استفاده از حداقل 8 گیگابایت حافظه رم هستیم. البته در صورت افزایش تعداد کاربران و فضای‌های مجازی‌سازی بیشتر ما نیازمند به تعداد و فضای بیشتر حافظههای رم هستیم. این مقدار می‌تواند حتی به چند ترابایت نیز برسد. در زمان خرید حافظههای رم برای راه اندازی شبکه کامپیوتری، فروشنده از شما چند سری از اطلاعات را دریافت می‌کند:
- میزان فضای ذخیرهسازی (Capacity): حافظههای رم‌ها بر اساس تعداد بیت‌های قابل دسترسی در آن‌ها تعیین می‌شود. اغلب حافظههای رم دارای ظرفیت 2 تا 8 گیگابایت (هر بایت 8 بیت است). اما اکنون رم‌های 8، 16، 32 و حتی 64 گیگابایتی نیز در بازار وجود دارد. هرچه ظرفیت رم‌های شما بیشتر باشد، پردازنده‌های موجود در شبکه با سرعت و قابلیت‌های بیشتر کار می‌کنند.
- سرعت پایه (Transaction Speed): هر حافظه رم می‌تواند با یک سرعت پایه مشخص اطلاعات را به پردازنده تحویل داده و یا از آن دریافت کند. این سرعت بر اساس میلیون بار تراکنش در ثانیه سنجیده می‌شود و به صورت MT/S نشان داده می‌شود. برای رمی با سرعت پایه ت 1666MT/s می‌توانند 1666 میلیون تراکنش در ثانیه را به پردازنده داده و یا از آن دریافت کند. (البته همه این ظرفیت به پردازنده اختصاص ندارد. حافظههای رم اطلاعات سایر قسمت‌ها را نیز در خود نگه می‌دارند).
- نسل حافظه رم (RAM Generation): بسته به فناوری‌های به کار رفته در رم‌ها قدرت آن‌ها نیز افزایش چشمگیری پیدا می‌کنند. رم‌ها با نسل بالاتر سرعت و امنیت بیشتری را در انتقال داده‌ها دارند. برای مثال حافظههای DDR4 از حافظههای DDR5 بهتر عمل می‌کنند در حال حاضر حافظههای DDR5 در بازار وجود دارند.
- 64 یا 32 بیتی بودن حافظه: البته این مقیاس زیاد به حافظه رم اختصاص ندارد بلکه به سیستم عامل و سخت‌افزار بهره گیر از حافظه رم مرتبط می‌شود. اما رم‌هائی 32 بیتی تنها می‌توانند تا چهار گیگابایت اطلاعات را پشتیبانی کنند. در حالی که حافظههای 64 بیتی حجم بسیار بالائی (تقریبا 27 هزار ترابایت) را می‌توانند آدرس دهی کرده و پشتیبانی کنند. گاهی در پشت رم‌ها ظرفیت آن‌ها همخوانی آن‌ها با سیستم مورد نظر ذکر می‌شود.
حافظه‌ها ذخیره سازی
برای آنکه سرورها و استوریج‌هائی که در راه اندازی شبکه خودتان از آن استفاده کرده اید بتوانند به بهترین شکل اطلاعات را ذخیره و بازیابی کنند، باید از حافظههای مختلف استفاده کنید. حافظههای به نام‌هارد دیسک (Hard disc) یا حافظه فلاش (Flash memory) شناخته می‌شوند.
- حافظههای مکانیکی یا‌هارد دیسک‌ها (HDD): این دسته از حافظه‌ها از سیستم فلاترهای چرخان و هدهای خوانش و نگارش بهره می‌گیرند. در این‌هاردها با چرخش دیسک مورد نظر و حرکت بازوی خوانش، اطلاعات درج شده بر روی آن خوانده و یا نوشته می‌شود. این حافظه‌ها برق زیادی را مصرف می‌کنند، دارای نویز و لرزش هستند و در عین حال در زمان کار گرمای زیادی را هم تولید می‌کنند. با این حال حجم زیادی از اطلاعات (تا 16 ترابایت حافظه) را می‌توانند در خود با قیمت ناچیزی ذخیره کنند.
- حافظههای فلاش یا Solid State Drive: این دسته از حافظه‌ها هیچ قطعه مکانیکی را در درون خودشان ندارند و برای ذخیرهسازی و بازیابی کردن اطلاعات از سیستمهای آدرس دهی دیجیتالی بهره می‌برند. به خاطر حذف قطعه مکانیکی در اینجا نویز و لرزش وجود ندارد و مصرف انرژی نیز کمتر می‌شود. همچنین گرمای ناشی از کار قطعات مکانیکی نیز از بین می‌رود. این حافظه‌ها بسیار سریع هستند ولی از نظر ظرفیت حجم کمتری را دارند. در عین حال هنوز به نسبت حافظههای مکانیکی گرانتر هستند. با توجه به رشد فناوری اغلب سرورها، استوریجها و فایروالها جدید از حافظه فلش پشتیبانی می‌کنند.
ذخیرهسازی یکی از اساسی‌ترین بخش‌های راه اندازی شبکه است. در هر شبکه سازمانی اطلاعات زیادی توسط کاربران ایجاد می‌شود که باید به نحوی در جائی ذخیره شوند. با انتخاب هر کدام از حافظههای بالا میتوانید اطلاعات خودتان را در شبکه ذخیره کنید.
رید کنترلر (Raid controller)
راه اندازی شبکه کامپیوتری نیازمند ذخیرهسازی امن اطلاعات است. برای حفظ امن اطلاعات ما از قابلیتی به نام «افزونگی – Redundancy» در اطلاعات ذخیره شده استفاده می‌کنیم. قابلیت افزونگی به این معناست که ما کپی‌های متعددی از اطلاعات ذخیره شده تهیه می‌کنیم. (به همین شکل در تعداد سخت‌افزارها هم از همین افزایش تعداد برای حفظ پایداری شبکه استفاده می‌کنیم). نسخه‌های کپی شده از اطلاعات این امکان را به ما می‌دهند که در زمان بروز بحران و یا از دست رفتن بخشی از اطلاعات ما کپی‌های لازم برای بازیابی کامل اطلاعات خودمان را داشته باشیم. برای آنکه بتوانیم این مدیریت را انجام دهیم از قطعه‌ای به نام RAID Controler یا رید کنترلر استفاده می‌کنیم. رید کنترلر وظیفه دارد که ضمن کش کردن اطلاعات آن‌ها را در کانال‌های مختلف بفرستد تا هم اصل محصول و هم نسخه‌های کپی شده از آن تهیه گردند.
کارت شبکه (Network Adapter Cart)
کارت شبکه که به آن NIC نیز گفته می‌شود، وظیفه اتصال سرور یا سایر تجهیزات به شبکه را دارد. کارتهای شبکه اغلب دارای چند پورت ورودی و خرجی، لنزهای اتصال به اسلات‌های توسعه و یک چیپ ست الکترونیکی هستند. کارتهای شبکه می‌توانند دارای انواع پورت‌ها مانند پورت کابل مسی (RJ45 یا Gigabyte Ethernet) یا فیبر نوری (SFP و SFP+) یا حتی آنتن‌های رادیوئی (مانند دریافت کننده امواج بلوتوث یا وای فای) باشند. بسته به معماری در نظر گرفته شده برای راه اندازی شبکه شما میتوانید از انواع کارتهای شبکه برای تجهیزات خودتان استفاده کنید. برخی از تجهیزات شبکه مانند فایروالها، سوئیچ‌ها و گاهی هم استوریجها دارای اسلات‌های کارت توسعه از پیش تعبیه شده‌اند و شما نیازی به انتخاب کار شبکه ندارید، اما انواع سرورها و برخی از استوریجها نیازمند اضافه کردن کارت شبکه مختص به کار شما هستند.
منبع تغذیه (Power Supply Unit)
منبع تغذیه یا پاور در وظیفه دریافت برق از شبکه توزیع برق خارجی و توزیع آن در داخلی دستگاه سختافزاری مورد نظر ما را دارد. پاورها بسته به نوع دستگاه سختافزاری مورد نظر در انواع گوناگونی تولید می‌شوند و توان، جریان برق ورودی و تعداد انشعاب‌های مختلفی دارند. اغلب پاورهای موجود در بازار با یک عدد و حرف W (بر گرفته از کلمه Watt) شناخته می‌شوند. هر چه سرور و یا دستگاه سختافزاری ما پرمصرف‌تر باشد، توان یا وات مصرفی آن بالاتر خواهد بود. اغلب دستگاه‌های سختافزاری برای حفظ جریان دائمی کار از دو پاور (یکی به صورت اضطراری) استفاده می‌کنند. این کار برای آن است که اگر منبع تغذیه ابتدائی از مدار خارج شد دومی جایگزین آن شده و دستگاه بدون هیچ مشکلی به کار خود ادامه دهد.
سیستمهای نرم‌افزاری مورد نیاز برای راه اندازی شبکه
بعد از آنکه قطعات طراحی شبکه خودتان را انجام دادید و قطعات سختافزاری مورد نیاز را خریداری کردید نوبت به تهیه سیستمهای نرم‌افزاری برای راه اندازی شبکه شما می‌رسد. برای آنکه بتوانید سیستمهای نرم‌افزاری را تهیه کنید دو راه در پیش رو دارید:
- از نرمافزارهای منبع باز مانند Linux استفاده کنید و برای آن هیچ بهائی پرداخت نکنید؛
- از نرمافزارهای تجاری مانند Windows Server استفاده کنید و برای آن‌ها لایسنس تهیه کنید.
اما تفاوت این دو در چیست؟ سیستمهای نرم‌افزاری منبع باز (Open Source) توسط کارشناس سرتاسر دنیا توسعه داده می‌شود. در اینجا هیچ شخصی تعهدی نسبت به توسعه به هنگام و بعدی ندارد. تنها یک جامعه بزرگ از توسعه دهندگان در سرتاسر دنیا در وقت‌های آزاد خود و به صورت رایگان این نرم‌افزارها را توسعه می‌دهند. این نرم‌افزارها رایگان هستند و طرفداران زیادی هم دارند. در عین حال شما هم میتوانید سورس کدهای آن‌ها را دریافت کرده و در آن تغییرات مورد نظر را وارد کنید.
نرمافزارهای تجاری مانند ویندوز سرور توسط شرکت‌های بزرگ ارائه می‌شوند. این نرم‌افزارها به صورت دائمی در حال توسعه و به روز رسانی هستند. در عین حال سیستم پاسخگوئی و پشتیبانی از مشتری دارند. گرچه شما به سورس کد آن‌ها دسترسی ندارید، اما امکان استفاده از نرمافزارهای برنامه نویسی دیگری را دارید که به شما فرصت توسعه سیستم را می‌دهد.
در کنار این موارد برخی از سخت‌افزارها مانند فایروالها و استوریجها نیز پکیج‌های نرمافزارهای خاص خود را دارند که در مدت زمان مشخصی باید آن‌ها را به روز رسانی کرده و یا لایسنس آن‌ها را تهیه کنید. به خصوص در زمینه فایروالها بهرهگیری از این لایسنس‌ها در حفظ امنیت شبکه شما مهم هستند.
راه اندازی شبکه قسمت پایان
ما در آی تی باز سعی کردیم تمام آنچه را که شما در راه اندازی شبکه به آن‌ها نیاز دارید را در یک مقاله ارائه کنیم. شما میتوانید پرسش‌ها و یا نظرات خودتان را با ما در میان بگذارید برای این کار نظر خودتان را در پائین همین پست برای ما کامنت کنید و یا آنکه آن را با مشاورین ما در قسمت پشتیبانی به اشتراک بگذارید ما منتظر شنیدن نظرات شما هستیم.
پرسش های متداول
- برای راه اندازی شبکه کامپیوتری چه کاری باید انجام داد؟
برای راه اندازی شبکه کامپیوتری در مرحله اول باید نیازسنجی انجام داد، فهرست مشخصی از نیازها را استخراج کرده و سپس با کمک متخصص طراحی شبکه مورد نیاز انجام شود. در گام بعدی باید قطعات سختافزاری و لایسنس های نرم‌افزاری تهیه شود.
- در راه اندازی شبکه کامپیوتری چه سیستم های ذخیرهسازی نیاز است؟
برای راه اندازی شبکههای کامپیوتری شما به ترتیب به سرور، استوریج، سوئیچ، فایروال، سیستمهای مدیریت جریان برق و در نهایت سیستمهای ارتباطی نیاز دارید. البته گاهی به تجهیزات خنک کاری نیز احتیاج خواهید داشت.
- کدام قطعات سختافزاری در فهرست راه اندازی شبکه کامپیوتری مهم هستند؟
به صورت کلی پردازندهها، حافظههای رم، حافظههای ذخیرهسازی، ریدکنترلر، کارتهای شبکه و پاورها از مهمترین قطعات سختافزاری هستند که شما برای راه اندازی شبکه به آن ها نیاز دارید.
- نرمافزارهای مورد نیاز برای راه اندازی شبکه کامپیوتری کدام موارد هستند؟
شما در اینجا دو انتخاب دارید: (1) بهرهگیری از نرمافزارهای رایگان و منبع باز مانند سیستم عامل لینوکس و (2) بهرهگیری از نرمافزارهای تجاری مانند ویندوز سرور؛ بسته امکانات و نحوه پشتیبانی مورد نظرتان میتوانید از هر کدام از این موارد استفاده کنید. با این حال بهتر است که قبل از کار با یک متخصص در این زمینه صحبت کنید و مشاوره بگیرید. در عین حال برخی از سختافزارهای خریداری شده مانند فایروالها و استوریجها نیز نیازمند تهیه لایسنسهای ویژه خود هستند که باید به صورت سالانه و یا هر چند سال یکبار تمدید شوند. این کار برای به روز نگهداشتن سیستمها و شبکههای شما الزامی است.
