اینترنت اشیا چیست و چه کاربردهای دارد؟

اینترنت اشیا چیست؟ کاربرد اینترنت اشیا در زندگی روزمره ما چیست؟ اینترنت اشیا در ایران چقدر رشد داشته است؟ آیا زیرساختی برای آن در ایران وجود دارد؟ امنیت اینترنت اشیا تا چه اندازه ای قابل اطمینان است؟ آیا روزی خواهد رسید که انسان توانایی کنترل محیط اطرافش را به کلی از دست بدهد؟ تمامی این سوالات و سوالات مشابه چیزهایی هستند که بسیاری از کاربران در زمینه کاربرد اینترنت اشیا می پرسند. در این مقاله به دنبال آن هستیم تا حد امکان به بخشی از این سوالات پاسخ دهیم.

اینترنت اشیا چیست؟

اینترنت اشیا یا Internet of things که به اختصار به آن IoT هم می گوییم در سال 1999 پا به عرصه وجود گذاشت. در این مقاله به بررسی موضوعات وابسته به اینترنت اشیا، کاربرد اینترنت اشیا در زندگی روزمره، مسائل مرتبط به امنیت اینترنت اشیا و در نهایت موضوع اینترنت اشیا در ایران می پردازیم.

همانطور که در بالا گفته شد، اینترنت اشیا، راهکاری بود که توسط شرکت تجاری P&G با استفاده از فناوری RFID به وجود آمد. این شرکت در طی بیانیه ای در سال 2001 توسعه این فناوری را به شکل رسمی اعلام کرد و در پی آن سازمان بین المللی مخابرات ITU در سال 2005 این فناوری را به صورت کاملا رسمی نامگذاری کرد و تحقیقات چندجانبه و آکادمیک برای آن شروع شد.

این فناوری شامل دیدگاه های نوینی در صنعتی فناوری اطلاعات است و عرصه های گوناگون نظیر مهندسی، اجتماع و اقتصاد را تحت تاثیر قرار می دهد. در این فناوری انواع تجهیزات صنعتی، حسگر ها و دیگر مولفه ها با هم ترکیب می شوند و شبکه ارتباطی بزرگی را ایجاد می کنند. با توجه به پیش بینی های انجام شده تا سال 2025 در حدود 100 میلیارد پوینت (Point) اتصال به شبکه اینترنت برای اینترنت اشیا خواهیم داشت. در واقع با ورود این تعداد اشیا و یا پوینت اتصالی به شبکه اینترنت می تواند انتظار ظهور یک اقتصاد یازده تریلیون دلاری را داشت. چیزی که شاید چهره آینده نزدیک ما را به کلی متفاوت کند. شاید تعریف چند سال آینده درباره اینترنت اشیا و پاسخ سوال اینترنت اشیا چیست به کلی با آنچه که ما تصور می کنیم متفاوت باشد.

اینترنت اشیا و تعریف آن

بهتر است در ابتدای سخت و بررسی اینکه «اینترنت اشیا چیست؟»، به بررسی برخی از مولفه های مهم در آن بپردازیم این کار می تواند تعریف ما را کامل تر کند. به عبارت ساده تر اینترنت اشیا ممکن است ترکیبی از موارد زیر باشد (و یا حتی بسیاری از موارد بیشتر از آن را داشته باشد):

• حسگرها یا سنسورها: که در واقع وظیفه جمع آوری اطلاعات و یا تبدیل اطلاعات طبیعی به دیجیتالی را بر عهده دارند. اطلاعات طبیعی هر رویدادی و خصوصیت فیزیکی و شیمیایی را شامل می شود که در محیط در جریان است.
• شناسه: یک کد ویژه که با کمک آن ارسال کننده اطلاعات، نوع و جنس اطلاعات ارسالی قابل شناسایی است.
• نرم افزار: به هر سامانه برنامه ریزی شده هوشمند و یا غیرهوشمند که برای تحلیل داده ها و یا مدیریت آن ها به کار گرفته می شود.
• اتصال به اینترنت: هر درگاه و یا نقطه اتصالی که از طریق آن یک حسگر و یا پویشگر به محیط اینترنت متصل می شود.

اکنون با استفاده از موارد بالا می توانیم در جواب اینترنت اشیا چیست بگوییم:

« اینترنت اشیا شبکه ای از حسگرها و پویشگرهای و عملگرهای محیطی دیجیتالی و گاها هوشمند است که با داشتن یک کد ویژه می توانند به زیرساخت های اینترنتی متصل شوند و داده های خود را برای نرم افزارهای محیطی مرتبط ارسال کنند. این داده ها برای تصمیم گیری، هماهنگی و یا استخراج اطلاعات به کار گرفته می شود».

مهمترین کاربرد اینترنت اشیا آن است که امکان درک و کنترل از راه دور برای ما میسر می شود و می توانیم به بهترین شکل نسبت به تغییرات در محیط ها تصمیم گیری کنیم. با استفاده از اینترنت اشیا به تمامی حسگرها به شکل منحصر به فرد و ویژه و به تمامی داده ها به صورت یک مجموعه کاملا متشکل و ساختار یافته دسترسی داریم. با این کار می توانیم به صورت دقیق و با جزئیات کامل درباره داده ها و اطلاعات استخراج شده تصمیم گیری کنیم.

معماری به کار گرفته شده در اینترنت اشیا

به صورت کلی، در اولین استانداردهایی که توسط اتحادیه بین المللی مخابرات ارائه شده است، اینترنت اشیا از 4 لایه تشکیل شده است. این لایه ها شامل، لایه کاربردی، پشتیبانی، شبکه و دستگاه است. هر کدام از این لایه ها بر حسب موضوع می توانند شامل زیر لایه های مختلف دیگری باشند.

امروزه اینترنت اشیا به صورت گسترده ای در مواردی نظیر هوشمندسازی شهر، حمل و نقل، ساختمان سازی، انرژی، صنعت، سلامت و زندگی اجتماعی به کار گرفته می شود. با این حال کاربرد اینترنت اشیا به این موارد محدود نیست و هر روز زمینه های جدیدتری برای آن یافت می شود. در ادامه به بررسی این لایه ها و معماری اینترنت اشیا می پردازیم.

• لایه اول دستگاه: در این لایه ما با قابلیت های دستگاه برای تعامل با شبکه، حالت های غیرفعال، آماده باش و فعال، جمع آوری اطلاعات، و ارتباطات با گیت ها روبرو هستیم. دسته بندی داده های ارسالی هم در این لایه انجام می شود.
• لایه دوم شبکه: این لایه خود از دو زیر لایه با قابلیت های متفاوت تشکیل شده است:
  • زیر لایه اول: قابلیت کنترل توابع عملیاتی مربوط به ارتباطات شبکه فراهم آمده است. این توابع شامل دسترسی، کنترل منابع انتقال، مدیریت تحرک، احراز هویت، کنترل دسترسی و حسابرسی باشند.
  • زیر لایه دوم: تمرکز بر روی انتقال داده های خاص، سرویس های اینترنت اشیا و همچنین اطلاعات کنترلی و مدیریتی مرتبط با اینترنت اشیا است.
• لایه سوم پشتیبانی و کاربرد سرویس های: این لایه هم به مانند موبد فوق به دو زیر لایه تقسیم می شود:
  • زیرلایه اول، قابلیت های پشتیبانی عمومی: در اینجا ما با قابلیت های مشترکی روبرو هستیم که میتوانند در همه جای شبکه اینترنت اشیا به کار گرفته شوند که برای مثال می توان به پردازش و یا ذخیره سازی اطلاعات اشاره کرد. باید در نظر داشت که این قابلیت ها را نیز می توان به صورت اختصاصی هم به کار برد.
  • زیرلایه دوم، قابلیت پشتیبانی خاص: این موارد قابلیت های خاصی هستند که نیازمندیهای مطرح شده در کاربردهای متنوع را برطرف می کنند. در واقع این دسته شامل مجموعه های گوناگون از قابلیت های و توابع پشتیبانی را برای کاربردهای مختلف اشیا را فراهم می آورد.
• لایه چهارم، لایه کاربردی: این لایه شامل اینترنت انواع سرویس هایی می شود که در اینترنت اشیا به کار گرفته می شود و امکان استفاده از آن را به ما می دهد.

امنیت اینترنت اشیا

انواع پروتکل های به کار رفته در امنیت اینترنت اشیا

یکی از مهمترین موارد در اینترنت اشیا حفظ امنیت آن است. سازمان هایی مانند IETF و IPSO انواع استانداردهای امنیتی وابسته به اینترنت اشیا را توسعه می دهند. آن ها انواع شیوه های آدرس دهی نظیر IPv4 و IPv6 را بهینه سازی کردند. با این پروتکلهای هوشمندی شبکه حفظ شده در عین حال یکپارچگی آن و همچنین تطابق استانداردها با همدیگر نیز افزایش پیدا می کنند.

با این حال ممکن است که بر حسب میزبانی، حسگرها، کاربرد و نوع شبکه استفاده شده ما با انواع مختلف و در عین حال هماهنگی از استانداردها برای امنیت شبکه روبرو باشیم.

در لایه شبکه، یک گره یا Node اینترنت اشیا، می تواند امنیت تراکنش های داده را با استفاده از پروتکل هایی نظیر IPsec را تامین کند. اکنون پروتکل IPv6 توسعه کاملی برای پوشش اینترنت اشیا پیدا کرده اند.

لایه های اساسی و مهم در اینترنت اشیا

لایه های گوناگونی در معماری یک شبکه به کار برده می شوند. هر کدام از این لایه ها وظیفه مشخصی را بر عهده دارند که در ادامه به آن می پردازیم:

• لایه برنامه: این لایه سرویس های مختلفی را به شبکه اینترنت اشیا ارائه می کنند. این لایه برای فعالیت هایی نظیر شهرسازی، خانه سازی، حمل و نقل هوشمند، به کرات استفاده می شود.
• لایه دریافت: این لایه از مجموعه از حسگرها و پویشگرها تشکیل شده است. در واقع تمامی داده هایی که در شبکه اینترنت اشیا وجود دارند در اینجا ساخته می شوند. این لایه در واقع مرز دنیای مجازی و دنیای فیزیکی است.
• لایه شبکه: در این لایه ما با مجموعه از انواع سرورها، گره ها، سوئیچ ها، و انواع دیگر انتقال داده ها روبرو هستیم. این لایه ها داده های خام را در قالب بسته های داده به سرور ها و یا سایر پردازش گرها ارسال می کند و یا آنکه اطلاعات پردازش شده را به گیرنده ها برمی گرداند.
• لایه فیزیکی: در این لایه ما با انواع سخت افزارها و تجهیزات گوناگون روبرو هستیم که در واقع کار پردازش را به صورت کامل برای ما انجام می دهند.

کاربرد اینترنت اشیا

به مانند هر فناوری دیگری، اینترنت اشیا نیز به سرعت در دنیای کنونی جای خود را باز کرد و به خاطر قابلیت هایی که داشت به یکی از زیرساختی ترین فناوری های توسعه کنونی تبدیل شده است.

هوشمندسازی شهر، دولت، ترافیک و حمل و نقل، ساختمان و کنترل، از جمله مهمترین مواردی است که از این فناوری استفاده می کنند. اکنون پلتفرم های بسیار زیادی در این زمینه به بازار عرضه شده است و روند توسعه آن هم با شتاب در حال ادامه دادن است.

در زیر برخی از زمینه های مهم برای کاربرد اینترنت اشیا را توضیح داده ایم.

کاربرد اینترنت اشیا و پردازش بلادرنگ

پاسخ بلادرنگ در زمینه های صنعتی نقش بسیار مهمی را دارد. یکی از مواردی که می توان از اینترنت اشیا استفاده کرد، بهره گیری از آن در زمینه های کنترلی است که به پاسخ های فوری احتیاج دارند. نظارت سلامتی، ترافیک و پردازش اطلاعات بورس می تواند بخشی از این کارکردها باشند.

کاربرد اینترنت اشیا در نرم افزارهای سازمانی

بسیاری از کسب و کارهای از سامانه های گوناگونی نظیر CRM، ERP، MES و NMS برای پاسخگویی به نیازهای مشتریان و یا درون سازمانی و زنجیره تامین خود استفاده می کنند، کاربرد اینترنت اشیا در این زمینه ها می تواند به کاهش قابل توجه نیروی انسانی منجر شود در عین حال کیفیت خدمات ارائه شده را به صورت گسترده ای افزایش می دهد.

اکنون استفاده از API ها مبتنی بر REST و SOAP در بسیاری از سامانه ها رایج است. این در حالی است که شرکت های گسترده ای وجود دارند که API های تخصصی در این زمینه را به ما ارائه می کنند. همه این موارد به کاربرد اینترنت اشیا در بسیار از زمینه ها کمک کرده است.

ارتباط اینترنت اشیا با سخت افزارهای دیگر

سخت افزارهای صنعتی می توانند بسته به تغییرات محیطی اطراف واکنش های مختلفی را نشان دهند. برای مثال سامان های روشنایی، تهویه مطبوع و یا حمل ونقل این امکان را دارند که بر حسب نیاز تغییراتی را در خود ایجاد کنند. استفاده از اینترنت اشیا در مدیریت این سامانه ها می تواند بسیار مفید و موثر باشند. اکنون پلتفرمهای زیادی با ارائه خدمات و یا پروتکل های ارتباطی مانند MQTT و OPC UA می توانند به ما در ایجاد یک شبکه مرتبط و دینامیک از سخت افزارهای صنعتی کمک کنند.

توسعه پذیری و امنیت اینترنت اشیا

اینترنت اشیا این امکان را دارد که از میکروسرویس ها و یا رویدادها برای توسعه خود استفاده کند. در معماری پلتفرم های جدید این امکان به وجود آمده است که بتوان از تایمرهای داخلی، موقعیت های جغرافیایی، روشنایی و یا انبوهی دیگر از حسگرهای محیطی و فیزیکی استفاده کرد تا بتوان یک سیستم پویا را توسعه داد. نمونه بارز این موارد استفاده از سامانه های حمل و نقل هوشمند است که قابلیت های توسعه پذیری بسیار خوبی را دارند. به همین خاطر مسائل متعددی در لایه های مختلف معماری شبکه اینترنت اشیا پدیدار می شود که در ادامه به آن ها می پردازیم.

امنیت در اینترنت اشیا

همانطور که در بخش امنیت به این موضوع پرداختیم امنیت بخش بسیار مهمی در پلتفرم های اینترنت اشیا است. امنیت ممکن است در فازها و لایه های مختلف به شکل های گوناگونی به اجرا در آید.

اکنون مجموعه ای از نرم افزارها، سامانه های پردازش ابری، و سیستم های رمزنگاری و احراز هویت برای ایجاد امنیت در شبکه های اینترنت اشیا به کار گرفته می شوند. همچنین از روش های مانند فیلتر کردن و کاور کردن اطلاعات برای تبادل امن اطلاعات اهم استفاده می شود. توسعه اینترنت اشیا به شدت به ایجاد امنیت در آن وابسته است، به همین خاطر در سال های اخیر شاید ظهور سامانه های مختلفی در زمینه ایجاد امنیت هستیم.

مسائل امنیتی در لایه های اینترنت اشیا

هر روز با تعداد بیشتری از دستگاه های و حسگرهای جدید که به شبکه اینترنت اشیا متصل می شوند روبرو هستیم. به همین خاطر تهدیدات امنیتی هم روز به روز بزرگتر شده و اهمیت بیشتری پیدا می کنند.

یکی از مهمترین موارد در اینجا آن است که از لایه هایی که در بالا گفته شد حفاظت همه جانبه ای شود و در عین حال بتوانیم داده های در حال انتقال و پردازش را نیز حفظ کنیم.

الف) مسائل امنیتی در لایه برنامه اینترنت اشیا

لایه برنامه می تواند شامل انواع تهدیدات شود. این تهدیدات می تواند بسیار خطرناک باشند. در واقع از باگ های ناشناخته تا بدافزارها و باج افزارها می توانند به عنوان تهدید در این سطح شناخته شوند. همچنین ممکن است که شاهد حمله هایی گوناگونی در این سطح و لایه باشیم که بیشتر مبتنی بر نرم افزار هستند. تهدیداتی که دراین لایه به صورت معمول وجود دارند شامل موارد زیر می شوند:

• حملات انجام شده توسط کدهای مخرب: یک ویروس و یا یک بد افزار می تواند به مجموعه از پوینت ها، و یا خطوط انتقال داده در شبکه حمله کند. این ویروس ممکن است که پردازش را دچار اختلال کند و یا آنکه داده های غلطی را به سرور های پردازش کننده تزریق کند. به صورت کلی بی توجهی به این موارد می تواند سبب از کار افتادن شبکه، اشتباه محاسباتی و یا حتی ایجاد اتفاقات ناگوار در خروجی شود. نمونه ای از این موارد را در برخی از حمله های سایبری به تاسیسات انرژی اتمی ایران شاهده بودیم.
• دستکاری برنامه ها مبتنی بر گره: یکی از مهمترین موارد امنیتی مسیرها و یا روت های موجود در شبکه است. روت کیت ها می توانند در برابر هر تهدیدی بسیار آسیب پذیر باشند. ممکن است که برخی از هکرها بخشی از مسیرهای شبکه را تغییر دهند و یا داد های نادرستی را به آن تزریق کنند. همچنین ممکن است اطلاعات در حال تبادل را رصد کرده و به جاسوسی داده های در حال انتقال بپردازند.
• عدم رصد و دریافت هشدارهای امنیتی: در برخی از حوزه ها مهم ممکن است که عدم به روز رسانی سبب تخریب های جبران ناپذیر توسط نرم افزارهای خرابکاری شود. نرم افزارهای مالی و یا برخی از نرم افزارهای امنیتی از آن جمله هستند. همچنین ممکن است که در به روز رسانی ها هم باگ های پتانسیلی وجود داشته باشند که در زمان اجرا به صورت اکتیو در آمده و مشکلاتی را ایجاد کنند.
• هک شبکه و یا هک کنتور: در صورتی که از شمارشگرها یا کنتورها برای دریافت اطلاعات استفاده می شود صحت کار آن باید مورد تایید باشد و بازدید های دوره ای از آن ها انجام شود. یکی از مهمترین مسائلی که می تواند سبب ایجاد مشکلات امنیتی شود، هک شبکه و یا کنتورهای موجود در آن است این کار سبب ارسال اطلاعات غلط به بقیه شبکه می شود. برای مثال ترمینال های باری را در نظر داشته باشید که امکان ارسال دقیق مرسولات را از دست بدهد و یا یک سامانه طرح ترافیکی که امکان شمارش اتومبیل ها را نداشته باشد.

ب) مسائل امنیتی در لایه دریافت اینترنت اشیا

از مهمترین لایه های در اینترنت اشیا بخش حسگر یا سنسورها هستند. این بخش تمامی تغییرات محیطی را تبدیل به داده های دیجیتالی می کند و به سایر بخش ها ارسال میکنند، هر دستکاری که در این قسمت انجام شود می تواند منجر به ایجاد اشتباهات و یا تخریب عملکردهای دیگر بخش ها شود. تهدیدات مهم در این لایه عبارتند از:

• استراق سمع (جاسوسی اطلاعات): اگر از پروتکل های مناسبی برای ارسال اطلاعات استفاده نشود، اطلاعات دریافتی و ارسالی می تواند به راحتی دستکاری و شنود شوند، برای مثال ممکن است هکری با دستکاری پیام های راهنما از کاربران بخواهد که اطلاعات مهم شخصی خود را برای وی بفرستند،
• حملات اسنیفینگ : در این حمله اطلاعات دستگاه نه به صورت مستقیم بلکه از طریق دستگاه های دیگر شنود می شوند. در این کار شخص به صورت مستقیم اطلاعات خود را در معرض خطر قرار نمی دهد اما ضعف در بقیه سامانه ها ممکن است سبب سرقت اطلاعات وی شود. در عین حال ممکن است که اطلاعات از طریق مواردی نظیر، شبکه، حسگرها، ذخیره سازه و یا موارد دیگر به سرقت بروند.
• اختلال در داده ها: در اینجا نویزها بیشتر مشکلات را ایجاد می کنند، در هنگام ارسال اطلاعات به فواصل دور ایجا نوز بخشی جدا ناپذیر از عملیات تبادلی است. در عین حال حفظ امنیت مسیر هم مشکل دیگری است که باید به آن پرداخت. دریافت کننده نیز باید قابل اعتماد باشد و از پروتکل های مناسب برای پردازش اطلاعات خود استفاده کنند.

ج) مسائل امنیتی در لایه شبکه اینترنت اشیا

لایه شبکه، یک بخش بسیار حساس آسیب پذیر در اینترنت اشیا است. در این لایه مسائل مهم امنیتی وجود دارد. بستگی به نوع شبکه ممکن است حفره های امنیتی متفاوتی در آن وجود داشته باشد. از مهمترین موارد تهدیدها و آسیب پذیر در شبکه به صورت زیر هستند:

• حمله DOS: در این حالت شبکه توسط کاربران مجازی که درخواست های مشابه و زیادی را به سمت سرور ارسال می کنند بمباران می شوند. در این حال حجم اطلاعات در شبکه به قدری زیاد می شود که امکان ارائه خدمات به سایر دریافت کننده ها مقدور نمی شود. این کار می تواند سبب از دست رفتن یک کسب و کار شود و یا سرویس را برای مدتی از دسترس خارج کند.
• حملات دروازه ای: در این حمله ها، ارتباط حسگرها و پویشگرها با شبکه قطع می شود. د راین حال اطلاعات غلط و یا نادرست به شبکه ارسال می شوند و در نتیجه تصمیم های غلطی در شبکه اتخاذ می شوند. این حمله ها می توانند در طرح های کنترل ترافیک و یا شهره های هوشمند مشکلات اساسی را ایجاد کنند.
• دسترسی غیر مجاز: دسترسی غیرمجاز می تواند شامل انواع دسترسی ها بشود. سطح این دسترسی هم بسیار متفاوت هستند. از دسترسی افراد با مسئولیت های محدود به بخش های مدیریت گرفته تا دسترسی هکرها به بخش های کنترلی. این خطر ها به خصوص در مواقعی که خروج کالاها و یا منابع مالی نیازمند تایید مجوزهایی باشد می تواند بسیار خطرناک باشد. برای مثال در نظر بگیرید که از یک زاغه مهمات اسلحه هایی بدون تایید مسئول آن و صرفا با دسترسی غیرمجاز خارج شوند. این تهدید ها ممکن است در سطح گره، سرورها و یا حت دریافت کننده انجام شود.
• حملات به بخش های ذخیره سازی: یکی از بخش های مهم در اینترنت اشیا ذخیره سازی حجم بالایی از اطلاعات است. این اطلاعات منبع بی پایان از فرصت ها برای بسیاری از هکرها هستند. این فرصت ها می توانند شامل موارد مالی، قانونی و یا حتی صرفا سرگرمی باشند. برای همین امنیت اینترنت شبکه در واقع باید دارای پروتکل کاملی برای حفاظت از داده های ذخیره باشند. مهمترین حمله هایی در این سطح انجام می شود، تغییر اطلاعات ذخیره سازی شده است.
• تزریق اطلاعات جعلی: یکی از مهمترین حمله ها، تزریق اطلاعات جعلی است. در این حمله می تواند بسیار مخرب باشد. به خصوص در زمانی که اطلاعات مرتبط به کنترل های محیط دستگاه های صنعتی باشند.

د) مسائل امنیتی در لایه فیزیکی اینترنت اشیا

بخش فیزیکی شبکه اینترنت شبکه می تواند پذیرای تعداد زیادی از تهدیدات باشد. از مهمترین موارد تزریق کدهای مخرب به پردازشگر هاست با این حال تمامی موارد مانند قطع برق، از کار افتادن قطعات شبکه نیز در این موارد امنیتی بسیار شایع است. مشکلات رایج در لایه فیزیکی عبارتند از:

• آسیب فیزیکی: در این حال گره و یا پردازش گرد از نظر فیزیکی دچار مشکل می شود و قدرت پردازش و انتقال خودش را از دست می دهد.
• حملات محیطی: این موارد بیشتر تخریب های ناخواسته است، برای مثال نفوذ رطوبت، یا برخورد اشیا با آن ها ممکن است سبب از کار افتاد عضو فیزیکی شبکه شود و یا سبب ایجاد خطاهایی در آن گردد.
• از دست دادن قدرت: دستگاهای الکتریکی هم به مانند دستگاه های فیزیکی بعد از مدتی می توانند از کار بیفتند. به همین خاطر باید به صورت دوره ای آن ها را بررسی کنند.یکی از رایج ترین موارد خارج نشدن به موقع دستگاه ها از حالت خواب و یا فعالیت بدون توقف سیستم ها است.
• خرابی سخت افزار: خرابی هم به مانند موردی که در بالا گفته شد از رایج ترین مشکلات تهدیدات امنیتی در شبکه است. خرابی می تواند سبب توقف ناگهانی یک شبکه شود. بیشتر مشکلات در زمینه خرابی در هنگامی بروز پیدا می کند که قطعات از نظر کیفیت تناسب خوبی با کارکرد خودشان نداشته باشند.
• دستکاری فیزیکی: دخالت انسانی در کارکرد یک دستگاه فیزیکی می تواند تهدیدات زیادی را برای کار شبکه ایجاد کند. یکی از مهمترین تمهیداتی را برای شبکه ایجاد کند. این تهدید ممکن است سبب توقف شبکه شود. بیشتر محافظت ها دربرابر این حمله، به صورت ایجاد موانع فیزیکی، قفل ها و یا ایجاد پوشش ها محافظتی است.

قابلیت های و مزیت های مهم کاربرد اینترنت اشیا

اینترنت اشیا قابلیت های بسیار خوبی را به همراه خود عرضه کرده است. امکان تشخیص گلوگاه ها، تنوع بخشی به شیوه های کنترل، امکان کار با تعداد زیادی از سخت افزارها، به روز رسانی دائمی آمار، هشدار دهی به موقع، جلوگیری از بروز فجایع، امکان کنترل بهینه موارد پیچیده، امکان اتخاذ تصمیمات درست و صدور فرامین وابسته از جمله قابلیت های این سیستم است.

انعطاف پذیری اینترنت اشیا در کسب و کارها

پیاده سازی اینترنت اشیا غالبا به صورت زیرساخت های ابری صورت می گیرد، با این حال برخی از زیرساختها غیر ابری هم برای آن وجود دارد. با پیاده سازی سیستم اینترنت اشیا قابلیت های بسیار خوبی برای مدیریت و کنترل یک سامانه ایجاد می شود. مهمترین مورد در اینجا انعطاف پذیری است. انعطاف پذیری امکان توسعه و یا کاستن از وسعت سامانه تحت نظارت را به ما میدهد. در عین حال ما می توانیم از سامانه های دیگر و یا مراجعه آماری خارجی برای تطابق داده ها هم استفاده کنیم. به علاوه بسیاری از سامانه های سخت افزاری به صورت هماهنگ و به شکل کاملا سازگار با سامانه اینترنت اشیا طراحی شده اند.

اینترنت اشیا در ایران

در ظرف چند سال گذشته اینترنت اشیا در اقصا نقاط دنیا رشد قابل توجه داشته است. ایران هم از این قاعده مستثنی نیست. بنا بر آمار به دست آمده تا سال 2025 نزدیک به 50 تا 100 میلیارد دستگاه جدید به شبکه اینترنت اشیا متصل خواهند شد.

بیشتر سرمایه گذاری که در زمینه اینترنت اشیا در ایران سرمایه گذاری بر روی زیرساخت های بوده است. ایران از کشورهای نظیر چین، هند، آلمان، سنگاپور، کره جنوبی و آمریکا به عنوان مدل های توسعه استفاده می کند.

شبکه ملی اینترنت اشیا هم قدم دیگری برای کاربرد اینترنت اشیا است. اکنون (پاییز 98) تلاش های دانشگاهی در جهت عملیاتی کردن این موضوع ادامه دارد. با این کار بستری برای کارهای تحقیقاتی درباره اینترنت اشیا در ایران مهیا می شود.

تا به حال همایش های زیادی در این زمینه برگزار شده است و قشر دانشگاهی ایران آگاهی های نسبتا خوبی در زمینه کاربرد اینترنت اشیا در ایران دارند.

از جمله موارد مهم کاربرد اینترنت اشیا در ایران می توان به رسانه ها، نظارت بر محیط زیست، نظارت بر زیرساختها، مدیریت انرژی، پزشکی، حمل و نقل و غیره را نام برد.

هم اکنون با قراردادهایی که با شرکت های فرانسوی عقد شده است اولین شبکه زیر ساختی دوربرد با توان پایین یا VPWAN توسعه داده شده است. مشکل سرمایه گذاری و عدم آشنایی مدیران صنایع بالادست با این فناوری از جمله موانع توسعه اینترنت اشیا در ایران است.